At noon, na-realize ni Lucas, tapos na siya kay Bessie. At tapos na rin siya sa kanyang mga kuwento. Pag-uwi ng bahay ay buburahin niya ang file at wala nang makakabasa pa ng mga iyon. Dahil hindi mo puwedeng mahalin ang isang tao nang hindi mo minamahal ang hilaga, silangan, timog at kanluran ng kanyang mga paniniwala. Kapag nagmahal ka’y dapat mong tanggapin bawat letra ng kanyang birth certificate. Kasama na doon ang kanyang libag, utot at bad breath. Pero me limit. Pantay-pantay ang ibinibigay na karapatan sa lahat ng tao upang lumigaya, o masaktan, o magpakagago, pero kapag sumara na ang mga pinto, nawasak na ang mga puso, nawala ang kaluluwa at ang bilang ay umabot na sa zero, goodbye na.
Monday, July 16, 2012
Lucas
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
So Remember Me One Day as Kind
When I die, I want people to remember me as kind. It hasn’t always been that way. Four years ago, I was a very different person, a wounded...
-
Last week, I bought myself my very own Moleskine . It's the Legendary notebook used by Vincent van Gogh, Pablo Picasso, Ernest Hemingwa...
-
When I told myself that I'm going to forget about him, I was in it to win it. Believe me, I did EVERYTHING. But after doing every litt...
No comments:
Post a Comment